Tytuł oryginalny
List Pawła świętego do Galatów
List Pawła świętego do Galatów
1Paweł, apostoł (nie od ludzi, ani przez człowieka, ale przez Jezusa Krystusa i Boga Ojca, który go wzbudził z martwych.) 2I wszyscy bracia, którzy są ze mną, kościołom Galacyjej. 3Łaska niech wam będzie i pokój od Boga Ojca i Pana naszego, Jezusa Krystusa. 4Który samego siebie wydał za grzechy nasze, aby nas wyjął z teraźniejszego świata złego wedle wolej Boga i Ojca naszego. 5Któremu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen. 6Dziwuję się, iż opuściwszy tego, który was był wezwał ku łasce Krystusowej, tak prętko bywacie przeniesieni do inszej ewanjelijej. 7Gdyż żadnej inszej nie masz; jedno niektórzy są, co was trwożą i chcą wywrócić ewanjeliją Krystusowę. 8Ale choćby i my, abo anioł z nieba przepowiedał wam nad to, cośmy wam przepowiedali, niech będzie przeklętym. 9Jakośmy przed tym powiedali, też teraz zasię powiedam: Jesliby kto wam opowiedał nad to, coście wzięli, niech będzie przeklętym. 10Abowiem teraz izali wam do ludzi, czyli do Boga radzę? Abo szukamli, abym się podobał ludziam? Abowiem, jeslibych się jeszcze ludziam podobał, nie byłbych sługą Krystusowym. 11A oznajmuję wam, bracia! Iż ewanjelija przepowiedana ode mnie, nie jest wedle człowieka. 12Abowiem anim jej wziął od człowieka, anim nauczon, ale przez objawienie Jezusa Krystusa. 13Boście słyszeli co za postępek mój był niekiedy w Żydostwie, iżem nad miarę przesladował kościół Boży i borzyłem ji. 14I poprawowałem się w Żydostwie nad wiele równych w narodzie moim, gdym był więtszym miłośnikiem ustaw, którem był wziął od ojca mojego. 15Ale gdy się podobało Bogu, który mię był odłączył z żywota matki mojej i wezwał z łaski swojej. 16Objawiać Syna swego we mnie, abym go przepowiedał miedzy pogany, nie zarazemem się dokładał ciała i krwie. 17Anim się wrócił do Jeruzalem do tych, którzy przede mną byli apostołmi, alem szedł do Arabijej i wróciłem się zasię do Damaszku. 18Zatym po trzech lat wróciłem się do Jeruzalem, abym nawiedził Piotra i mieszkałem przy nim piętnaście dni. 19A inszego z apostołów nie widziałem żadnego, oprócz Jakuba, brata Pańskiego. 20A co wam piszę, oto przed Bogiem świadczę, iż nie wymyslam. 21Zatym przyszedłem do krain Syrjej i Cylicyjej. 22I byłem nieznajomym z twarzy kościołom ziemie żydowskiej, które były w Krystusie. 23Ale tylko usłyszeli: Ten, który przesladował nas niekiedy, teraz opowieda wiarę, którą przed tym borzył. 24I chwalili Boga ze mnie.