„I rzeczesz do niego: To mówi PAN Bóg: Oto ja do ciebie Gog, książęcia głowy Mosoch i Tubal.”

Biblia Jakuba Wujka: Księga Ezechiela 38,3

Biblia Brzeska
Księga Psalmów 119:6

Tytuł oryginalny
Księgi Psalmów abo pieśni Dawidowych
O Przekładzie
119:1
Błogosławieni są doskonali w drodze, którzy chodzą w zakonie Pańskim.
119:2
Błogosławieni, którzy strzegą świadectw jego, a szukają go ze wszytkiego serca.
119:3
Ci też, którzy się nie sprawują złościwie, ale chodzą drogami jego.
119:4
Tyś przykazał rozkazania twoje, aby ich pilnie strzeżono.
119:5
Oby tak były utwierdzone drogi moje, ku strzeżeniu praw twoich.
119:6
Tedy zawstydzon nie będę, gdy weźrzę na wszytki rozkazania twe.
119:7
Będę cię wysławiał w szczyrości serca, gdy się nauczę sądów twoich sprawiedliwych.
119:8
Będę strzegł ustaw twych, jużeż mię dalej nie opuszczaj.
119:9
W czymże młodzieniec będzie poprawował obyczajów swoich? Jedno gdy się będzie zachował wedle słowa twego.
119:10
Ze wszytkiego serca mego szukałem ciebie, nie dopuszczajże mi błędzić od rozkazania twego.
119:11
Skryłem w sercu moim wyrok twój, abych nie zgrzeszył przeciw tobie.
119:12
Błogosławionyżeś ty jest Panie, nauczże mię ustaw twoich.
119:13
Wargami moimi opowiedałem wszytki sądy ust twoich.
119:14
Kochałem się w drodze twoich świadectw, jako we wszytkich bogactwach.
119:15
W rozkazaniu twoim rozmyślać będę i obaczę ścieżki twoje.
119:16
Rozkosz moja będzie w ustawach twoich, a nie zapomnię słów twoich.
119:17
Daruj tym służebnika twego, abych żył, a iżbych strzegł słowa twego.
119:18
Odsłoń oczy moje, abych ujzrał cuda zakonu twego.
119:19
Jestem-ci gościem na ziemi, nie zakrywajże ode mnie rozkazania twojego.
119:20
Ufrasowała się dusza ma, pragnąc sądów twoich na każdy czas.
119:21
Wytraciłeś pyszne, a przeklęci są ci, co się obłądzili od rozkazania twojego.
119:22
Oddal ode mnie pohańbienie i wzgardę, gdyżem strzegł twoich świadectw.
119:23
Zasiedlić też i książęta, a mówili przeciw mnie, wszakoż sługa twój rozmyślał prawa twoje.
119:24
Kochaniem mojem były też świadectwa twoje i rajcami memi.
119:25
Przylnęła do prochu dusza moja, ożywże mię według obietnice twojej.
119:26
Drogi me oznajmiłem tobie i wysłuchałeś mię, a przetoż mię naucz ustaw twoich.
119:27
Daj mi zrozumieć drogi rozkazania twego, a będę rozmyślał cuda twoje.
119:28
Rozpływa się dusza moja od smętku, utwirdźże mię według słowa twego.
119:29
Drogę kłamstwa oddal ode mnie, a obdarz mię zakonem twoim.
119:30
Obrałem sobie drogę prawdy, a sądy twe pokładałem przed sobą.
119:31
Stałem mocnie przy świadectwach twych Panie, nie zawstydajże mię.
119:32
Drogą rozkazania twego pobieżę, gdy rozprzestrzenisz serce moje.
119:33
Naucz mię Panie drogi ustaw twych, a będę jej strzegł aż do końca.
119:34
Daj mi zrozumienie, abych strzegł zakonu twego, a będę go strzegł ze wszytkiego serca.
119:35
Przeprowadź mię ścieżką przykazania twego, gdyż w nim jest upodobanie moje.
119:36
Nakłoń serce me ku świadectwam twoim, a nie ku łakomstwu.
119:37
Odwróć oczy moje, aby nie patrzyły na próżność, a w drodze twojej obżyw mię.
119:38
Utwierdź wyrok twój służebnikowi twemu, który się boi ciebie.
119:39
Oddal ode mnie pohańbienie, któregom się obawał, abowiem sądy twe są dobre.
119:40
Otom pragnął rozkazania twego, obżywże mię w sprawiedliwości twojej.
119:41
Niechajżeć mi przyjdą dobrodziejstwa twe, Panie, a wybawienie twe według wyroku twego.
119:42
I dam odpowiedź temu, który mię hańbi, gdyż ufam w słowie twoim.
119:43
Nie wyrywajże żadną miarą z ust moich słowa prawdziwego, abowiem oczekawam sądów twoich.
119:44
I będę strzegł ustawicznie zakonu twego, aż na wieki wieczne.
119:45
Będę chodził na przestrzeństwie, gdyżem strzegł rozkazania twego.
119:46
O świadectwach twych będę rozmawiał przed królmi, a nie będę zawstydzon.
119:47
Rozkocham się w przykazaniu twoim, którem umiłował.
119:48
I podniosę serce moje ku rozkazaniu twemu, które miłuję, a będę rozmyślał w ustawach twoich.
119:49
Wspomni na obietnicę, którąś uczynił służebnikowi twemu, a w której mi ufanie czynisz.
119:50
Tać jest pociecha w utrapieniu moim, gdyż wyrok twój ożywił mię.
119:51
Barzo się ze mnie naśmiewali hardzi, lecz-em się ja nie odchylił od zakonu twego.
119:52
Przypomniałem sobie Panie wieczne sądy twoje, a samem się w nich cieszył.
119:53
Ogarnął mię strach dla niepobożnych, którzy zakon twój opuszczali.
119:54
Śpiewałem sobie o ustawach twoich w domu kędy jestem gościem.
119:55
Przypomniałem sobie w nocy imię twoje Panie i strzegłem zakonu twego.
119:56
A toć mi przypadało, iżem strzegł rozkazania twego.
119:57
Panie, tyś jest dział mój, a jam umyślił strzec rozkazania twego.
119:58
Modlę się przed tobą ze wszytkiego serca, zmiłujże się nade mną według przyrzeczenia twego.
119:59
Przypatrowałem się drogam moim, a udałem nogi moje ku świadectwam twoim.
119:60
Pośpieszyłem się, a nie omieszkałem strzec rozkazania twego.
119:61
Hufy niepobożnych złupiły mię, alem ja nie zapomniał zakonu twego.
119:62
Wstawam o północy ku chwale twojej, dla sądów twych sprawiedliwych.
119:63
Stowarzyszyłem się ze wszytkiemi, którzy się boją ciebie, a strzegą rozkazania twego.
119:64
Dobrotliwości twej, Panie, pełna jest ziemia, nauczże mię ustaw twoich.
119:65
Łaskawieś się obchodził z sługą twym, Panie, według słowa twojego.
119:66
Nauczże mię słusznego rozsądku i umiejętności, abowiemem uwierzył rozkazaniu twemu.
119:67
Przed tym niżlim ja był uniżon, błądziłem, ale teraz strzegę wyroku twego.
119:68
Dobry żeś ty i miłosierny, nauczże mię ustaw twoich.
119:69
Zmyślali hardzi kłamstwo przeciwko mnie, ale ja Panie ze wszytkiego serca strzegłem rozkazania twego.
119:70
Zatyło serce ich, jako sadło; a jam się kochał w zakonie twoim.
119:71
Jest mi to ku dobremu, iżem był utrapion, abych się uczył ustaw twoich.
119:72
Nauka ust twoich lepsza jest niżli tysiące złota i srebra.
119:73
Ręce twoje sprawiły mię i wykształtowały mię, dajże mi zrozumieć i nauczać się rozkazania twego.
119:74
Tedy ci, którzy się boją ciebie, gdy mię ujzrą, rozweselą się, abowiemem oczekawał słowa twojego.
119:75
Znam Panie, iż są sprawiedliwe sądy twoje, a iżeś mię słusznie pokarał.
119:76
Niechajżeć proszę dobrotliwość twoja pocieszy mię według wyroku twego, któryś uczynił słudze twojemu.
119:77
Niechać na mię przyjdzie miłosierdzie twoje i będę żył, abowiem zakon twój jest kochanie moje.
119:78
Niechajżeć hardzi będą zawstydzeni, którzy mię niewinnie podwrócić chcieli, ale ja w rozkazaniu twoim rozmyślać będę.
119:79
Niechajże się ku mnie obrócą wszyscy, którzy się boją ciebie, a którzy znają świadectwa twoje.
119:80
Serce moje niechaj będzie doskonałe w ustawach twoich, abych zawstydzon nie był.
119:81
Dusza moja prawie ustała pragnąc zbawienia twego, a oczekawam słowa twojego.
119:82
Oczy moje ustały czekając wyroku twego, a mówiłem: Kiedyż mię wżdy pocieszysz?
119:83
Abowiemem był jako naczynie skórzane w dymie, a wszakożem ustaw twych nie zapomniał.
119:84
Azaż wiele dni służebnika twego? Gdy uczynisz sąd przeciwko tym, którzy mię prześladują.
119:85
Pokopali mi ludzie pyszni doły, co iście nie jest wedle zakonu twojego.
119:86
Wszytki twe rozkazania są prawdziwe; prześladują mię niewinnie; ratujże mię.
119:87
Prawieć mię już wytrawili na ziemi, a wszakożem ja nie opuszczał rozkazania twego.
119:88
Według dobrotliwości twojej obżyw mię, a będę strzegł świadectwa ust twoich.
119:89
Słowo twoje na wieki, Panie, na niebie trwać będzie.
119:90
Po wszytki czasy prawda twoja, a jakżeś ty ugruntował ziemię także stoi.
119:91
Według twych dekretów wszytko trwa aż i do tego czasu, abowiem tobie wszytko służy.
119:92
By był zakon twój nie był kochaniem mojem, tedy bych był zginął w utrapieniu swem.
119:93
Nie zapomnię na wieki rozkazania twego, gdyżeś mię nim obżywił.
119:94
Twójciem ja jest, zachowajże mię; abowiemciem pilen rozkazania twojego.
119:95
Na mię czyhają złośnicy, jakoby mię zatracili, alem ja sobie uważał świadectwa twoje.
119:96
Widziałem koniec każdej rzeczy schodzącej, ale nieskończone jest rozkazanie twoje.
119:97
O jako miłuję zakon twój, a on jest na każdy czas rozmyślaniem moim.
119:98
Uczyniłeś mię mędrszym rozkazaniem twoim nad nieprzyjacioły memi, abowiem ja trzymam się go na wieki.
119:99
Zstałem się rozumniejszy nad wszytki, którzy mię uczyli, bo świadectwa twoje moim są rozmyślanim.
119:100
Byłem rozumniejszym nad starce, gdyż strzegę rozkazania twego.
119:101
Od każdej złej ścieżki zawściągałem nogi moje, abych strzegł słowa twojego.
119:102
Nie odstępowałem od sądów twoich, abowiemeś ty ich mnie nauczył.
119:103
O jakoż są wdzięczne podniebieniu mojemu słowa twoje, a słodsze niżli miód w uściech moich.
119:104
Dostałem sobie zrozumienia z rozkazania twego, a przetożem miał w nienawiści wszytki ścieżki kłamliwe.
119:105
Słowo twoje jest pochodnią nogam moim, a światłością ścieżce mojej.
119:106
Przysiągłem i uczynię temu dosyć, strzegąc sprawiedliwych sądów twoich.
119:107
Sfrasowanem jest barzo, Panie, obżywże mię według słowa twego.
119:108
Dobrowolne śluby ust moich przyjmi proszę za wdzięczne, Panie, a sądów twoich naucz mię.
119:109
Dusza moja jest zawżdy w niebezpieczeństwie, a wszakoż nie zapomnię zakonu twego.
119:110
Założyli złośnicy sidło na mię, lecz ja nie obłądzę się od rozkazania twego.
119:111
Wziąłem za wieczne dziedzictwo świadectwa twoje, abowiem są radości serca mego.
119:112
Przykłoniłem serce me ku dosyćczynieniu ustawam twoim zawsze i aż na wieki.
119:113
Miałem w nienawiści myśli zdradliwe, a rozmiłowałem się zakonu twego.
119:114
Tyś jest pochronką moją i tarczą moją, a przetoż oczekawam na twoje słowo.
119:115
Odstępcież ode mnie wszyscy złośnicy, a będę strzegł rozkazania Boga mojego.
119:116
Utwirdźże mię według słowa twego i będę żył, a niechać nie będę zawstydzon w oczekawaniu moim.
119:117
Podpieraj mię, a zachowan będę i zawżdy się kochać będę w ustawach twoich.
119:118
Podeptałeś wszytki, którzy się obłądzili od ustaw twoich, abowiem-ci jest kłamliwa zdrada ich.
119:119
Obróciłeś w niwecz wszytki złośniki ziemie jako zużelicę i dlategożem umiłował świadectwa twoje.
119:120
Zdrygało się ciało moje dla strachu twego, a lękałem się przed wyroki twemi.
119:121
Czyniłem sąd i sprawiedliwość; nie opuszczajże mię miedzy tymi, którzy mię uciskają.
119:122
Niechaj się sługa twój rozkocha w dobrym, a pyszni niechaj mię gwałtem nie uciążają.
119:123
Oczy moje ustały pragnąc zbawienia twego i ku wyrokom sprawiedliwości twojej.
119:124
Obchodźże się z służebnikiem twem według miłosierdzia twego, a naucz mię ustaw twoich.
119:125
Jestem-ci sługa twój, dajże mi zrozumienie, abych wiedział świadectwa twoje.
119:126
Czas-ci już czynić, o Panie, abowiem rozproszono zakon twój.
119:127
A dlategożem więcej umiłował rozkazania twoje, niżli złota i klenoty.
119:128
A przetoż wszytki rozkazania o wszech rzeczach opowiedałem być prawdziwe, alem miał w nienawiści wszytki ścieżki kłamstwa.
119:129
Dziwne są wszytki świadectwa twoje, a przetoż ich strzeże dusza moja.
119:130
Początek słów twoich oświeca i dawa zrozumienie prostakom.
119:131
Otworzyłem usta moje i wzdychałem, abowiemem pragnął przykazania twego.
119:132
Wejzryż na mię, a zmiłuj się nade mną według zwyczaju twego przeciw tym, którzy miłują imię twe.
119:133
Chód mój wyprostuj w słowie twoim, a niechaj nade mną żadna złość nie panuje.
119:134
Wykup mię od uciśnienia ludzkiego, a będę strzegł rozkazania twojego.
119:135
Oświeć oblicze twoje nad służebnikiem twojem, a ustaw twoich naucz mię.
119:136
Wypłynęły źrzódła wód z oczu moich dlatego, iż nie strzeżono zakonu twego.
119:137
Sprawiedliwyś ty jest, Panie i prawdziwy w sądziech twoich.
119:138
Rozkazałeś chować sprawiedliwe świadectwa twe, a nawięcej prawdę.
119:139
Popędliwość moja strapiła mię, iż nieprzyjaciele moi zapamiętali słów twoich.
119:140
Słowo twoje wyczyścione jest dostatecznie, a rozmiłował się go sługa twój.
119:141
Maluczkiciem jest i wzgardzony, wszakoż nie zapomniałem rozkazania twego.
119:142
Sprawiedliwość twoja, sprawiedliwość jest wieczna, a zakon twój jest prawda.
119:143
Trapienie i ucisk ogarnęły mię, lecz kochaniem moim były rozkazania twoje.
119:144
Świadectwa twoje sprawiedliwe na wieki, dajże mi zrozumienie i będę żył.
119:145
Wołałem ze wszytkiego serca mego, wysłuchajże mię, o Panie, a będę strzegł ustaw twych.
119:146
Wołałem k tobie; zachowajże mię, a będę pilen świadectw twoich.
119:147
Uprzedzam ine na świtaniu i wołam oczekawając na słowo twe.
119:148
Oczy moje nie dosypiają w nocy, ku rozmyślaniu wyroków twoich.
119:149
Słuchajże, Panie, głosu mojego według miłosierdzia twego, a obżyw mię wedle sądu twego.
119:150
Przystąpili się ku mnie ci, którzy naśladują złości, a oddalili się od zakonu twego.
119:151
Panie, tyś jest blisko, a wszytki rozkazania twe są sprawiedliwe.
119:152
Zdawnam zrozumiał o świadectwach twoich, iżeś je utwierdził na wieki.
119:153
Obacz utrapienie moje, a wyrwi mię, bociem nie przepomniał zakonu twego.
119:154
Broń prawa mego i zastęp mię, a dla słowa twego obżyw mię.
119:155
Dalekieć jest od złośników zbawienie, gdyż nie są pilni ustaw twoich.
119:156
Wielkieć są dobrotliwości twe, Panie, obżywże mię wedle sądów twoich.
119:157
Wieleć jest tych, którzy mię prześladują i nieprzyjaciół moich, a jam się nie odchylał od świadectw twoich.
119:158
Widziałem przestępcę i byłem zjęt tęsknością przeto, iż nie strzegli wyroku twego.
119:159
Obaczże, iż rozkazanie twoje miłuję, Panie, a według miłosierdzia twego obżyw mię.
119:160
Początek słowa twego jest prawdą, a wszytki twe sądy sprawiedliwe są na wieki.
119:161
Książęta prześladowały mię niewinnie, ale słów twoich bało się serce moje.
119:162
Weselę się w wyroku twoim, jako ten, który najduje korzyści wielkie.
119:163
Nienawidziałem kłamstwa i brzydziłem się im, a umiłowałem zakon twój.
119:164
Siedm kroć przez dzień chwalę cię z sprawiedliwych sądów twoich.
119:165
Pokój jest wielki tym, którzy miłują zakon twój, a nie obawają się żadnego niebeśpieczeństwa.
119:166
Oczekawałem wybawienia twego, Panie, a pełniłem rozkazania twoje.
119:167
Strzegła dusza moja świadectw twoich, a rozmiłowałem się ich uprzejmie.
119:168
Byłem pilen rozkazania twego i świadectw twoich, abowiem wszytki drogi moje są przed tobą.
119:169
Niechżeć, Panie, przed cię przyjdzie wołanie moje, a według słowa twego daj mi zrozumienie.
119:170
Niechajże prośba moja przydzie przed cię, a według obietnice twojej wyrwi mię.
119:171
Usta moje wysławiać będą twą chwałę, gdy mię nauczysz praw twoich.
119:172
Język mój opowiedać będzie wyroki twoje, abowiem wszytki twe mandaty są sprawiedliwe.
119:173
Ściągni rękę twą ku ratunkowi mojemu, abowiemem sobie obrał rozkazanie twoje.
119:174
Pragnąłem, o Panie, zbawienia twego, a zakon twój jest kochaniem moim.
119:175
Będzie żyć dusza moja i będzie cię chwalić, a sądy twoje podpomogą mię.
119:176
Błądziłem jako owieczka stracona, szukajże mię, służebnika twego, abowiem nie zapomniałem rozkazania twego.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

I rzekł jej anioł: Nie bój się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga.
Łuk 1:30

W Chrystusie

Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz.
Rzym 10:9

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Dawid stworzył plany budowy Świątyni będąc zainspirowanym przez Boga (I Kron 29:19).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Bo skryje mię w dzień niedoli w szałasie swoim, Schowa mnie w ukryciu namiotu swego, Postawi mnie wysoko na skale.
Ps 27:5


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić