Biblia Brzeska
Księga Ozeasza 11:3
Tytuł oryginalny
Proroctwo Ozeasza proroka
Proroctwo Ozeasza proroka
Dałem ja Efraimowi piastuna, który je nosił na ramionach swoich, ale oni nie poznali iżem ja je leczył.
Przyciągałem je powrozami ludzkości, a zwiąskami miłości; a byłem im jako oni, którzy ulżają jarzma od czeluści ich i zgotowałem im pokarm.
Nie wrócić się do ziemie egiptskiej. Ale będzie Assur królem ich, gdyż się ku mnie nawrócić nie chcieli.
Lud mój z sobą trwożyć będzie, iż się mnie stał odpornym, a wszakoż prorocy go do Nawyższego namawiali; a przedsię żaden nie podniósł się do niego.
O jakoż ja ciebie podam Efraim, a wydam cię o Izrael? Jakoż cię złożę jako Adama; a złożę cię jako Seboim? Serce moje odmieniło się we mnie, a zapaliły się wszytki żałości moje.
Nie będę się sprawował wedle popędliwości mojej; nie obrócę się ku spustoszeniu Efraim, abowiem jestem Bóg, a nie człowiek; święty w pośrzodku ciebie; ani wnidę do miasta.
Będą chodzić za Panem, który będzie ryczał jako lew; on gdy ryczeć będzie, ulękną się synowie od zachodu.
Ustraszeni porwą się jako ptacy z Egiptu, a jako gołębica z ziemie asyryjskiej i dam im mieszkanie w domiech ich, mówi Pan.
Efraim podchodził mię kłamstwem, a dom Izraelski zdradą; ale Juda jeszcze będzie panował z Bogiem, a jest wiernym z świętymi.