Biblia Brzeska
Księga Izajasza 33:20
Tytuł oryginalny
Poczyna się proroctwo Ezajasza proroka
Poczyna się proroctwo Ezajasza proroka
Biada tobie łupiącemu, któryś sam nie był łupion i tobie zdrajcy, z którym się na zdradzie nie obchodzono. Gdy łupić przestaniesz, będziesz też łupion, a gdy zdradzać nie będziesz, dopieroż cię zdradzać będą.
Panie! Zmiłuj się nad nami, bo oczekawalichmy ciebie. Bądź ramieniem tych z poranku, a zbawieniem naszym w dzień utrapienia.
Utwierdzenie czasu jego będzie moc, zbawienie, mądrość i umiejętność, a bojaźń Pańska skarb jego będzie.
Drogi rozkopane są, podróżnik nie idzie ścieżką, przymierze rozerwane jest, miasta odrzucił, a lud za nic sobie miał.
Zasmuciła się ziemia i wątleje, Liban wywrócon, a Saron w pustynią obrócone jest, a Basan i Karmel spustoszone są.
Wy, którzy jesteście daleko, słuchajcie com uczynił, a wy, co blisko jesteście, poznajcie moc moję.
Grzesznicy zlękli się w Syjonie, a obłudnicy zadrżeli mówiąc: I któż z nas zmieszkać może z ogniem pożyrającym? I któż z nas mieszkać będzie z upaleniem wiecznym?
Ten, który w sprawiedliwości chodzi, a co jest prawego mówi, który się zyskiem gwałtownym i niesprawiedliwym brzydzi i otrząsa ręce swe, aby darów nie brał, a zatyka uszy, aby nie słuchał rady na rozlanie krwie i który zatwiera oczy, aby nie patrzał na złe.
A tenci mieszkać będzie na wysokości, ucieczka jego będzie na mocną skalę, będzie dan jemu chleb, a wody jego wieczne będą.
Serce twe będzie rozmyślać o bojaźni. I gdzież jest pisarz? Gdzież jest ważnik? Gdzież jest szacownik szacujący zacne domy?
Nie oglądasz ludu okrutnego, ludu języka trudnego i nie zrozumianego, mowy obcej, której nie będziesz mógł zrozumieć.
Wejrzyż Syjon, miasto zgromadzenia naszego, a oczy twe oglądają Jeruzalem, mieszkanie spokojne, przybytek, który nigdy przeniesion nie będzie, ani gwoździe jego na wieki poruszone będą, a żaden się jego powrozek nie zerwie.
Gdyż tam prawdziwie Pan mocny będzie nam jako miesce rzek i strumieniów szerokich, po których się na łodziach wiosły wozić nie będą, ani okręt wielki tamtędy przejdzie.
Bo Pan jest sędzia nasz, Pan jest ustawca praw naszych, Pan jest król nasz, a sam nas on wybawi.
Osłabiały powrozy twoje, tak iż ani masztu swego mocno udzierżeć, ani żaglów rozciągnąć mogą. A tedyć rozdzielone będą korzyści łupu wielkiego, tak iż i chromi rozchwycą je.
A żaden mieszkający nie rzecze: Jestem chor, a złość ludu tam mieszkającego odpuszczona będzie.