„Bardzo się ucieszyłem, ponieważ przypadkiem napotkałem kilkoro z twoich dzieci, które chodzą w prawdzie, w miarę tego jak wzięliśmy przykazanie od Ojca.”

Nowa Biblia Gdańska: Drugi list spisany przez Jana 1,4

Nawigacja

Biblia Brzeska
Księga Daniela 2:1

Tytuł oryginalny
Proroctwo Daniela Proroka
O Przekładzie
2:1
Roku wtórego panowania Nabuchodonozora króla, okazały się Nabuchodonozorowi sny, z których gdy był zatrwożon duch jego, przerwał mu się sen on.
2:2
Rozkazał tedy wnet król zwołać wszytki mędrce i praktykarze, czarnoksiężniki i Kaldejczyki, aby oznajmili królowi sen jego. Przyszli tedy a stanęli przed królem.
2:3
Rzekł potym król do nich: Śnił mi się sen a jest zatrwożon duch mój, chcąc wiedzieć co by zacz był.
2:4
Odpowiedzieli Kaldejczycy po syryjsku królowi: Królu bądź żyw na wieki, opowiedz sen sługam twym, a my oznajmiemy wykład jego.
2:5
A król rzekł do Kaldejczyków: Wyszła mi rzecz z pamięci, jesliż mi nie powiecie snu i wykładu jego, marnie pomordowani będziecie, a domy wasze obrócą się w gnój.
2:6
Ale jesliż mi sen i wykład jego oznajmicie, dary i upominki i uczciwość wielką ode mnie odniesiecie; a tak mi już i sen i wykład jego oznajmicie.
2:7
Odpowiedzieli powtóre mówiąc: Prosim królu powiedz sen sługam swym, a my wykład jego oznajmiemy.
2:8
Tedy król odpowiedział a rzekł: Zaiste znam, że tylko czas odwłóczycie, gdyż baczycie, że mi się rzecz z pamięci wybiła.
2:9
A tak jesliż mi snu nie oznajmicie, jedenci jest o was dekret. Widzę za pewne, żeście nagotowali mowę fałeszną i przewrotną, którą mi chcecie powiedzieć, ażby się czas odmienił; a przetoż mi powiedzcie sen, a zrozumiem, iż wykład jego możecie mi oznajmić.
2:10
Powiedzieli tedy Kaldejczycy przed królem mówiąc: Nie jest człowiek na ziemi, któryby na słowa twoje królu mógł dać odpowiedź, gdyż żaden król ani książę, ani przełożony nigdy się o takowych rzeczach nie pytał u żadnego mędrca, praktykarza i Kaldejczyka.
2:11
A zwłaszcza, iż ta rzecz, której królu żądasz trudna jest, ani jest żaden iny, któryby ją tobie mógł wyprawić, chyba bogowie, którzy nie mieszkają z ludźmi.
2:12
Z tej tedy przyczyny król wzruszony gniewem i popędliwością wielką rozkazał, aby pomordowano wszytki mędrce babilońskie.
2:13
Wyszedł tedy dekret, aby mordowano mędrce, szukano też i Daniela z towarzyszmi jego, aby byli zamordowani.
2:14
Pytał tedy Daniel o tej radzie i dekrecie Arjocha, przełożonego królewskiego, nad katy, którzy byli posłani, aby mordowali mędrce babilońskie.
2:15
A rzekł do Arjocha, przełożonego od króla: Przecz wżdy tak prędki dekret wyszedł od króla? Tedy Arjoch oznajmił tę rzecz Danielowi.
2:16
Szedł tedy Daniel do króla prosząc, aby mu był dan czas ku wykładu snu królewskiego.
2:17
I szedł Daniel do domu swego, a tę rzecz oznajmił Hananiaszowi, Misaelowi i Azariaszowi, towarzyszom swoim.
2:18
Prosili tedy miłosierdzia od Boga niebieskiego o tę tajemnicę, iżby nie poginęli Daniel i towarzysze jego z inemi mędrcy babilońskimi.
2:19
Tedy Danielowi tajemnica takowa objawiona jest w widzeniu nocnem, za którą rzecz Daniel dobrorzeczył Bogu niebieskiemu.
2:20
I mówił Daniel tymi słowy: Niech imię Boże będzie błogosławione od wieków aż na wieki, abowiem jest mądrość i moc jego.
2:21
On sam odmienia czasy i lata, odejmuje i postanawia króle, rozdawa mądrość mądrym, a roztropne wyrozumienie dowcipnym.
2:22
Tenżeć sam objawia rzeczy głębokie i skryte, sam to zna, co jest w ciemnościach, gdyż jasność w nim mieszka.
2:23
Ciebie ja, o Boże ojców moich wyznawam, ciebie chwalę, iżeś mądrość i tę moc mnie dał, a teraześ oto dać raczył, o cochmy prosili ciebie, abowiem sprawę królewską oznajmiłeś nam.
2:24
A za tym Daniel przyszedł do Arjocha, któremu był król poruczył, aby pomordował mędrce babilońskie a rzekł do niego: Jeszcze nie morduj mędrców babilońskich, uczyń mi przystęp do króla, a ja mu wykład snu jego uczynię.
2:25
Tedy się wnet Arjoch pośpieszył, a przywiódł Daniela przed obliczność królewską i rzekł k niemu: Nalazłem męża z więźniów judzkich, któryć wykład snu twego uczyni królu.
2:26
Rzekł tedy król ku Danielowi, którego imię było Baltasar: Izali mi możesz oznajmić sen mój, którym widział i wykład jego?
2:27
Odpowiedział Daniel i rzekł ku królowi: Tajemnica ta, o której królu pytasz, żadnym obyczajem tobie oznajmiona być nie może przez mędrce, praktykarze, czarnoksiężniki i wieszczki.
2:28
Ale zaprawdę jest Bóg na niebie, który objawia tajemnice, który też oznajmił tobie Nabuchodonozorze królu, co ma przydź w ostatecznych dnioch. Sen tedy twój i widzenie głowy twej na łożu twoim, jest ten:
2:29
O królu, na łożu twym przyszedłeś w rozmyślanie, chcąc wiedzieć c oby się na potym dziać miało, otóż ten, który tajności objawia, oznajmił to tobie.
2:30
A tak mnie tajemnica ta objawiona jest nie dla mądrości, która by we mnie była nad ine ludzi, jedno iżbych wykład oznajmił tobie królu, a iżbyś tak poznał myśli serca twojego.
2:31
Ty królu widziałeś, a oto słup wielki, słup barzo wielki, który na schwał był wywyższony, stał przeciw tobie, a kształt jego był straszliwy.
2:32
Tego słupa głowa była z szczyrego złota, piersi i ramiona jego srebrne, brzuch jego i biodra jego miedziane.
2:33
Goleni jego żelazne, a nogi jego częścią żelazne, a częścią gliniane.
2:34
Tam gdyś mu się przypatrował, oto odszczepion jest kamień nie żadnemi rękami, który potrącił on słup w nogi żelazne i gliniane i pokruszył je.
2:35
Tedy są społu pokruszone, żelazo, glina, miedź, srebro i złoto, a stały się jako plewy na boisku lecie, które roznosi wiatr, a żadnego miesca ich znaleźć nie może, on potym kamień, który potrącił on słup, stał się górą wielką i napełnił wszytkę ziemię.
2:36
Tenci jest sen, którego też wykład oznajmiemy przed tobą królu.
2:37
Ty o królu, jesteś król nad królmi, bowiem Bóg niebieski tobie dał królestwo, moc, możność i chwałę,
2:38
A na każdym miescu, gdzie jedno synowie ludzcy mieszkają, zwierzęta polne i ptacy powietrzni są, to wszytko dał w ręce twoje, w tych wszytkich jest opanowanie twoje, a tyś jest oto ta głowa złota.
2:39
Po tobie nastanie drugie królestwo mniejsze od ciebie, a trzecie królestwo miedziane, które panować będzie wszytkiej ziemi.
2:40
Czwarte królestwo będzie twarde jako żelazo, a jako żelazo trze i tłucze wszytko i prawie jak żelazo wszytko trze, tak to wszytko potrze i potłucze.
2:41
A iżeś widział nogi i palce częścią żelazne, a częścią gliniane, to będzie rozdzielone królestwo, a będzie w niem nieco mocnego jako żelazo, tak jakoś widział żelazo zmieszane z skorupą glinianą.
2:42
To co się też tknie palców, iż były częścią żelazne, częścią gliniane, królestwo będzie częścią mocne, częścią słabe.
2:43
A iżeś też widział żelazo zmieszane z skorupą glinianą, tedy też oni złączą się krewnością ludzką, ale jeden z drugiem przestawać nie będzie, jako żelazo nie miesza się z skorupą.
2:44
Za czasu tedy tych królów, pobudzi Bóg niebieski królestwo, które na wieki zepsowane nie będzie, a królestwo to drugiemu narodowi zostawione nie będzie, lecz potrze a dokona wszytkich tych królestw, a samo tylko stać będzie na wieki.
2:45
Jakoś też widział, iż z góry odszczepion był kamień nie czyjemi rękoma, a starł żelazo, miedź, glinę, srebro i złoto, tak Bóg wielki oznajmił to tobie królu, co na potym przyść ma, a prawdziwy to jest sen i wierny jest wykład jego.
2:46
Tedy król Nabuchodonozor upadł na oblicze swoje, a skłonił się przed Danielem i rozkazał, aby mu ofiarowano ofiary i kadzidła.
2:47
Rzekł też król Danielowi tymi słowy: Zaprawdę Bóg wasz, jest Bóg nad wszytki bogi, a Pan nad królmi, sam jest objawiacz tajemnic, gdyżeś ty oto mógł oznajmić tajemnicę takową.
2:48
Tedy król zacnie wywyzszył Daniela, a dary wielkie i znamienite dał jemu, przełożył go też nad wszytką krainą babilońską, a uczynił książęciem nad wszytkiemi przedniejszymi książęty i przełożonymi miedzy mędrcy.
2:49
Żądał przytym Daniel od króla, aby postanowił sprawce nad krainą babilońską, Sydracha, Misacha i Abdenaga, a sam Daniel był na dworze królewskim.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Są jak straszak na polu ogórkowym, nie mówią, trzeba je nosić, bo nie mogą chodzić. Nie bójcie się ich, bo nie mogą szkodzić, lecz nie mogą też nic dobrego uczynić.
Jer 10:5

W Chrystusie

Paweł, z woli Bożej apostoł Chrystusa Jezusa, do świętych w Efezie i wierzących w Chrystusa Jezusa
Efez 1:1

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Salomon miał czarne falowane włosy (PnP 5:11).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.
Efez 2:8-9


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić