Biblia Brzeska
Księga: Ewangelia św. Mateusza 25:43
Tytuł oryginalny
Ewanjelija święta Jezusa Krystusa którą Mateusz święty napisał
Ewanjelija święta Jezusa Krystusa którą Mateusz święty napisał
Tedy podobne będzie królestwo niebieskie dziesiąci pannam, które wziąwszy kagańce swoje, wyszły przeciw oblubieńcowi.
I odpowiedziały one mądre mówiąc: Obawamy się, żeby i nam i wam nie dostało; ale idźcie raczej do tych, co przedają i kupcie sobie.
A gdy ony szły kupować, przyszedł oblubieniec. A one, które były gotowe, weszły z nim na wesele i zamknione są drzwi.
Abowiem takie jest królestwo Boże, jako gdy kto w drogę jadąc, wezwał służebników swoich i poruczył im majętności swoje.
Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu wedle godności jego i wnet odjechał precz.
Tedy przystąpiwszy ten, który był wziął pięć talentów, przyniósł drugie pięć talentów mówiąc: Panie! Poruczyłeś mi pięć talentów, otom drugie pięć talentów zyskał imi.
I rzekł pan jego: Dobrzeć sługo dobry i wierny, nad małym wiernymeś był, nad wielem cię postanowię. Wnidź do radości pana twojego.
A przystąpiwszy ten, który był dwa talenty wziął rzekł: Panie! Poruczyłeś mi dwa talenty, otom drugie dwa imi zyskał.
Rzekł mu pan jego: Dobrzeć sługo dobry i wierny, nad małymeś wierny był, nad wielem cię postanowię. Wnidź do radości pana twego.
A przystąpiwszy i ten, który był jeden talent wziął rzekł: Panie! Znałem cię, iż jesteś człowiek srogi, który żniesz gdzieś nie siał i zbierasz stąd, gdzieś nie rozproszył.
A odpowiedając pan jego rzekł mu: Sługo zły i niedbały! Wiedziałeś, iż żnę, gdziem nie siał i stąd zgromadzam, gdziem nie rozproszył.
Miałeś tedy pieniądze moje poruczyć kupcom, a ja przyszedszy, wziąłbym był, co mojego jest z lichwą.
Abowiem wszelkiemu, który ma, będzie dano i obfitować będzie; a który nie ma, i to, co ma będzie wzięto od niego.
Gdy tedy przyjdzie Syn człowieczy w chwale swej i wszyscy święci aniołowie z nim, tedy siędzie na stolicy chwały swej.
I będą zgromadzone przedeń wszytki narody i odłączy jedny od drugich, jako pasterz odłącza owce od kozłów.
Tedy rzecze król tym, którzy będą po prawicy jego: Pódźcie błogosławieni ojca mego! Posiądźcie dziedzicznie królestwo wam zgotowane od założenia świata.
Abowiem łaknąłem, a wyście mi dali jeść; pragnąłem i daliście mi pić; byłem gościem i przyjęliście mię.
Byłem nagim, a wyście mię przyodziali; byłem niemocnym, a wyście mię nawiedzili; byłem w więzieniu, a wyście do mnie przyszli.
Tedy mu odpowiedzą sprawiedliwi mówiąc: Panie! Kiedyśmy cię widzieli łaknącym i nakarmiliśmy cię, abo pragnącym i daliśmy tobie pić?
A odpowiedając król rzecze im: Zaprawdę powiedam wam: Ileście uczynili jednemu z tych braciej mojej namniejszych, mnieście uczynili.
Tedy rzecze i tym, którzy po lewicy będą: Idźcie ode mnie przeklęci w ogień wieczny, który zgotowany jest diabłu i aniołom jego.
Byłem gościem, a nie przyjęliście mię; byłem nagim, a nie przyodzialiście mię; byłem niemocnym i w więzieniu, a nie nawiedziliście mię.
Tedy mu odpowiedzą i oni mówiąc: Panie! Kiedyżeśmy cię widzieli łaknącym, abo pragnącym, abo gościem, abo nagim, abo niemocnym, abo w więzieniu, a nie służyliśmy tobie?
Tedy im odpowie mówiąc: Zaprawdę powiedam wam: Ileście nie czynili jednemu z tych namniejszych, aniście mnie uczynili.