„Gdy w nocy i we dnie bardzo gorliwie modlimy się, abyśmy mogli zobaczyć was osobiście i uzupełnić braki waszej wiary?”

Uwspółcześniona Biblia Gdańska: I List do Tesaloniczan 3,10

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Brzeska
Księga: Ewangelia św. Mateusza 22:1

Tytuł oryginalny
Ewanjelija święta Jezusa Krystusa którą Mateusz święty napisał
O Przekładzie
22:1
Tedy odpowiedając Jezus powtóre, mówił im przez podobieństwa rzekąc:
22:2
Przypodobane jest królestwo niebieskie niektóremu królowi, który sprawił wesele synowi swemu.
22:3
I posłał służebniki swoje wzywać tych, którzy byli proszeni na wesele, ale nie chcieli przyść.
22:4
Zasię posłał insze służebniki mówiąc: Powiedzcie wezwanym: Otom nagotował obiad mój, woły moje i karmne rzeczy są pobite i wszytki rzeczy gotowe. Podźcie na wesele.
22:5
A oni nie dbając na to, poszli precz, jeden do swej rolej, a drugi do kupiectwa swego.
22:6
Ktemu drudzy pojmawszy służebniki jego i zelżywość im uczyniwszy, pomordowali je.
22:7
Co usłyszawszy król, rozgniewał się i posławszy wojska swe, wytracił ony zabijacze i miasto ich spalił.
22:8
Tedy rzekł służebnikom swoim: Wesele jest ci gotowe, lecz wezwani nie byli godnymi.
22:9
A przeto idźcie na rozstanie dróg, a ile byście naleźli wzówcie na wesele.
22:10
I wyszedszy służebnicy oni na drogi, zebrali wszytki ile ich naleźli, złe i dobre i napełnione jest wesele tymi, którzy siedzieli przy stole.
22:11
A wszedszy król, aby oglądał siedzące, obaczył tam człowieka, który nie miał na sobie szaty wesela.
22:12
I rzekł mu: Towarzyszu! Jakoś tu wszedł, nie mając szaty wesela? A on zamilknął.
22:13
Tedy rzekł król przystawom: Związawszy nogi i ręce jego, weźmicie go i wrzućcie w ciemność zewnętrzną, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
22:14
Abowiem wiele jest wezwanych, ale mało wybranych.
22:15
Tedy odszedszy faryzeuszowie radzili się, aby go podchwycili w mowie.
22:16
A przeto posłali do niego ucznie swoje z Herodiany mówiąc: Mistrzu! Wiemy, iżeś prawdziwy i drogi Bożej w prawdzie uczysz, a nie dbasz ni na kogo, abowiem nie patrzasz na osobę ludzką.
22:17
Powiedz nam tedy, co się tobie zda? Godzili się dać czynsz cesarzowi, abo nie?
22:18
A Jezus poznawszy złość ich rzekł: Czemu mię kusicie, obłudni ludzie?
22:19
Pokażcie mi monetę czynszową; a oni mu przynieśli grosz.
22:20
Tedy rzekł im: Czyj jest ten obraz i napis?
22:21
Rzekli mu: Cesarski. Tedy powiedział im: Przeto oddawajcie cesarzowi, co na cesarza należy, a Bogu, co jest Bożego.
22:22
Co usłyszawszy, dziwowali się, a opuściwszy go poszli precz.
22:23
Dnia onego przyszli k niemu Saduceuszowie, którzy powiedają, iż nie masz zmartwychwstania i pytali go
22:24
Mówiąc: Mistrzu! Mojżesz rzekł: Jesliby kto umarł nie mając dziatek, niech brat jego prawem powinowatym pojmie żonę jego i wzbudzi potomstwo bratu swemu.
22:25
Byli tedy siedm braciej u nas, a pierwszy ożeniwszy się umarł, a gdy nie miał potomstwa, zostawił żonę swoję bratu swemu.
22:26
Także też wtóry i trzeci aż do siódmego.
22:27
A po wszytkich umarła też i żona.
22:28
W zmartwychwstaniu tedy, którego z onych siedmi będzie żona, gdyż ją wszyscy mieli?
22:29
A odpowiedając Jezus rzekł im: Błądzicie, nie umiejąc Pism, ani mocy Bożej.
22:30
Abowiem w zmartwychwstaniu ani się ożeniają, ani za mąż dawają, ale są jako aniołowie Boży w niebie.
22:31
A o zmartwychwstaniu nie czytaliście, co wam powiedziano jest od Boga, gdzie mówi:
22:32
Jam jest Bóg Abrahamów, Bóg Izaaków i Bóg Jakubów. Bóg nie jest ci Bogiem umarłych, ale żywych.
22:33
A gdy to ono zgromadzenie ludu słyszało, zdumiało się dla nauki jego.
22:34
A usłyszawszy faryzeuszowie, iż usta zawarł Saduceuszom, zeszli się pospołu.
22:35
Tedy go spytał jeden z nich, doktor w zakonie, kusząc go i mówiąc:
22:36
Mistrzu! Które jest nawięczsze rozkazanie w zakonie?
22:37
A Jezus rzekł mu: Będziesz miłował Pana Boga twego ze wszytkiego serca twego i ze wszytkiej dusze twojej i ze wszytkiej mysli twojej.
22:38
Toć jest pierwsze i wielkie rozkazanie.
22:39
A wtóre podobne jest temu: Będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie.
22:40
Na tym dwojgu rozkazaniu wszytek zakon i prorocy zawisnęli.
22:41
A gdy się faryzeuszowie zebrali, spytał ich Jezus.
22:42
Mówiąc: Co się wam zda o Krystusie? Czyj jest Syn? Rzekli mu: Dawidów.
22:43
I rzekł im: Jakoż tedy Dawid w Duchu zowie go Panem? Mówiąc:
22:44
Rzekł Pan Panu memu: Siedź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.
22:45
Jesli tedy Dawid zowie go Panem, jakoż jest Synem jego?
22:46
A żaden nie mógł mu nic odpowiedzieć, ani śmiał żaden od onego dnia ni ocz go pytać więcej.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Wtedy odezwał się anioł Pański do Eliasza: Zejdź z nim, Nie bój się go. Podniósł się więc i zszedł z nim do króla,
II Król 1:15

W Chrystusie

Gdyż sam Pan na dany rozkaz, na głos archanioła i trąby Bożej zstąpi z nieba; wtedy najpierw powstaną ci, którzy umarli w Chrystusie...
I Tes 4:16

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Kiedy Dawid pokonał Goliata (mistrza Filistynów) odciął mu głowę i schował jego zbroję do swojego namiotu (I Sam 17:51, I Sam 17:54). Później gdy Filistyni pokonali Izrael i jego króla (ich mistrza) Saula, odcięli mu także głowę i złożyli jego zbroję w swojej świątyni (I Sam 31:9-10).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić