Biblia Brzeska
Księga: Ewangelia św. Mateusza 11:2
Tytuł oryginalny
Ewanjelija święta Jezusa Krystusa którą Mateusz święty napisał
Ewanjelija święta Jezusa Krystusa którą Mateusz święty napisał
I stało się, gdy Jezus przestał rozkazować dwiemanaście zwolennikom swoim, poszedł z onąd, aby uczył i przepowiedał w miastach ich.
Slepi wzrok biorą, a chromi chodzą, trędowaci bywają oczyścieni, a głuszy słyszą, umarli bywają wskrzeszeni i ubogim opowiedana bywa ewanjelija.
A gdy oni odchodzili, począł Jezus mówić wielkiemu zgromadzeniu ludu o Janie: Cożeście wyszli na puszczą widzieć? Izali trzcinę chwiejącą się od wiatru?
Ale coście byli wyszli widzieć? Izali człowieka w rozkoszne szaty obleczonego? Oto którzy rozkoszne szaty noszą, w domiech królewskich są.
Boć ten jest, o którym napisano jest: Oto ja posyłam posła swego przed oblicznością twoją, który zgotuje drogę twoję przed tobą.
Zaprawdęć wam powiedam, że miedzy tymi, którzy się z niewiast rodzą, nie powstał żaden więczszy nad Jana Krzciciela; ale ten, który jest namniejszym w królestwie niebieskiem, więczszy jest niżli on.
A od czasów Jana Krzciciela aż dotąd królestwu niebieskiemu gwałt się dzieje, a gwałtownicy otrzymawają je.
Ale komu przypodobam ten rodzaj? Podobny jest dziatkom, które siedzą na rynkoch i wołają ku towarzyszom swoim.
A mówią: Graliśmy wam na piszczałce, a wyście nie tańcowali; narzekaliśmy wam, a wyście nie płakali.
Przyszedł Syn człowieczy jedząc i pijąc i mówią: Oto ten człowiek jest obżerca i pijanica, przyjaciel celników i grzeszników; ale usprawiedliwiona jest mądrość od synów swoich.
Tedy począł tak wyrzucać na oczy miastam, w których się stało barzo wiele cudów jego, że się nie upamiętały.
Biada tobie Chorazym! Biada tobie Betsajdan! Bo gdyby się były w Tyrze i w Sydonie ty cuda stały, które się stały u was, jużby się były dawno siedząc z worem i z popiołem upamiętały.
A ty Kapernaum! Któreś się wywyższyło aż do nieba, strącone będziesz aż do piekła; bo gdyby się były w Sodomach ty cuda stały, które się stały w tobie, trwałyby były aż do dnia dzisiejszego.
W on czas odpowiedając Jezus rzekł: Dziękuję tobie Ojcze, Panie nieba i ziemie! Żeś ty rzeczy zataił przed mądremi i roztropnemi, a oznajmiłeś je niemowiątkom.
Wszytki rzeczy dane mi są od Ojca mego i nie zna nikt Syna, jedno Ociec; ani Ojca nikt nie zna, jedno Syn, a komuby chciał Syn objawić.
Weźmicie jarzmo moje na się, a uczcie się ode mnie, iżem jest cichy i pokornego serca, a najdziecie odpoczynienie duszam waszym.