„A gdy już będziesz miał z nią się złączyć, powstańcie najpierw oboje i módlcie się, i proście Pana nieba, aby okazał wam miłosierdzie i ocalił was. Nie bój się, ponieważ od wieków jest ona przeznaczona dla ciebie. W ten sposób ją ocalisz i ona pójdzie z tobą. Sądzę też, że urodzi ci dzieci i będą dla ciebie jak bracia. Nie martw się!”

Biblia Tysiąclecia: Księga Tobiasza 6,18

Nawigacja

Biblia Brzeska
Księga: Ewangelia św. Łukasza 1:2

Tytuł oryginalny
Ewanjelija święta przez Łukasza świętego napisana
O Przekładzie
1:1
Gdyż wiele ich podjęli się wypisać sprawę tych rzeczy, które miedzy nami były dostatecznie upewnione.
1:2
Tak jako nam podali ci, którzy od początku na nie patrzyli i byli sługami słowa.
1:3
Zdało się też i mnie wszytkiego dostatecznie z początku doszedszy, porządnie o tym do ciebie pisać, o nazacniejszy Teofile.
1:4
Abyś poznał prawdę tych rzeczy, których cię z przodku uczono.
1:5
Był za czasów Heroda, onego króla judzkiego, kapłan niektóry imieniem Zachariasz z rzędu Abiego, a żona jego była z córek Aaronowych, której imię było Elżbieta.
1:6
A byli oboje sprawiedliwemi przed Bogiem, chodząc we wszytkim rozkazaniu i ustawach Pańskich oprócz naganienia.
1:7
A nie mieli potomstwa, przeto iż Elżbieta była niepłodna, a już byli oboje podeszłymi w leciech.
1:8
Stało się tedy, gdy sprawował urząd kapłański w rzędzie pokolenia swego przed Bogiem.
1:9
Według zwyczaju urzędu kapłańskiego, przypadł nań los, iż miał sprawować kadzenie wszedszy do kościoła Pańskiego.
1:10
A wszytko zgromadzenie ludu było na dworze modląc się czasu kadzenia.
1:11
I ukazał się mu anioł Pański, stojąc po prawej stronie ołtarza kadzenia.
1:12
Zatrwożył się tedy Zachariasz ujzrawszy go i przypadła nań bojaźń.
1:13
I rzekł do niego anioł: Nie bój się Zachariaszu, boć jest wysłuchana modlitwa twoja, a żona twa Elżbieta porodzi tobie syna i wzowiesz imię jego Jan.
1:14
A będzie tobie ku weselu i ku radości, a rozradują się ich wiele z narodzenia jego.
1:15
Abowiem będzie wielkim przed Panem, a nie będzie pił wina ani sekar i będzie napełnion Duchem świętym jeszcze z żywota matki swej.
1:16
A nawróci wiele synów izraelskich ku Panu, Bogu ich.
1:17
Bo on pójdzie wprzód przed oblicznością jego z duchem i z mocą Eliaszową, aby obrócił serca ojców ku synom, a uporne ku roztropności sprawiedliwych, iżby zgotował Panu lud przyprawny.
1:18
Tedy rzekł Zachariasz do anioła: Po czymże wżdy to poznam? Bom ja stary, a żona moja podeszła w leciech.
1:19
A odpowiedziawszy anioł rzekł mu: Jaciem jest Gabryjel, który stoi przed Panem, a posłan jestem, abych mówił do ciebie, a iżbychci ty radości opowiedział.
1:20
Otóż zamilkniesz ani będziesz mógł mówić, aż do onego dnia gdy się to stanie, dlatego, żeś nie uwierzył słowom moim, które się wypełnią czasu swojego.
1:21
I był lud czekając Zachariasza, a dziwowali się, że się tak omieszkawał w kościele.
1:22
Potym gdy wyszedł, nie mógł do nich przemówić i poznali, że widzenie widział w kościele, bo im przez znaki ukazował i został niemym.
1:23
I stało się, gdy się wypełniły dni urzędu jego, wrócił się ku domowi swemu.
1:24
Zatymże po onych dniach poczęła Elżbieta, żona jego, i kryła się przez pięć miesięcy mówiąc:
1:25
Takci mi Pan uczynił w tych czasiech, gdy na mię wejzrał, aby odjął moje pohańbienie miedzy ludźmi.
1:26
Potym miesiąca szóstego posłan jest anioł Gabryjel od Boga, do miasta galilejskiego, które zwano Nazaret,
1:27
Do panienki za mąż zmówionej, któremu imię było Józef z domu Dawidowego, a imię panienki Maria.
1:28
Wszedszy tedy anioł do niej rzekł: Bądź pozdrowiona z łaski umiłowana. Pan z tobą jest. Błogosławionaś ty miedzy niewiastami.
1:29
Ale ona ujzrawszy go, zatrwożyła się na słowa jego, mysląc, jakie by to było pozdrowienie.
1:30
Tedy jej rzekł anioł: Nie bój się Maria, gdyżeś jest w łasce u Boga.
1:31
Bo oto poczniesz w żywocie i porodzisz syna, a nazowiesz imię jego Jezus.
1:32
Tenci będzie wielki, a będzie zwan syn Nawyższego i da mu Pan Bóg stolicę Dawida, ojca jego.
1:33
Będzie też królował nad domem Jakubowym na wieki, a królestwu jego nie będzie końca.
1:34
Zatym Maria rzekła do anioła: I jakoż to ma być, gdyż ja męża nie mam uznać?
1:35
Ale anioł odpowiedziawszy rzekł jej: Duch święty przyjdzie w cię, a moc Nawyższego zaćmi cię, a dla tegoż też to, co się z ciebie narodzi święte, będzie nazwano Syn Boży.
1:36
A otoć Elżbieta, krewna twa, i sama poczęła syna w starości swej, a już ten jest miesiąc szósty onej, którą nazywano niepłodną.
1:37
Bo u Boga nie będzie żadne słowo niepodobne.
1:38
A tak rzekła Maria: Otoż służebnica Pańska. Niech się ze mną dzieje wedle słowa twego. I odszedł od niej anioł.
1:39
Zatym wstawszy Maria w owych dnioch, poszła w górną krainę z kwapieniem do miasta judzkiego.
1:40
A wszedszy w dom Zachariaszów, przywitała Elżbietę.
1:41
Tam gdy usłyszała Elżbieta witanie Mariej, skoczyło dzieciątko w żywocie jej i napełniona jest Ducha świętego Elżbieta.
1:42
A zawołała głosem wielkim i rzekła: Błogosławionaś ty miedzy niewiastami, iż błogosławiony owoc żywota twego.
1:43
Ale skądże mnie to, iż przyszła matka Pana mego do mnie?
1:44
Abowiem oto jako doszedł głos witania twego do uszu moich, skoczyło z weselem niemowniątko w żywocie moim.
1:45
A błogosławiona, która uwierzyła, gdyż się wykonają ty rzeczy, które jej powiedziano od Pana.
1:46
Tedy rzekła Maria: Niechżeć wielbi dusza moja Pana.
1:47
A raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48
Gdyż wejzrał na pokorną służebnicę swą, bo oto od tego czasu błogosławioną mię powiedać będą wszytki wieki.
1:49
Abowiem zacnie ze mną poczynał on możny, którego jest święte imię.
1:50
A którego miłosierdzie na wszytki wieki jest gotowe tym, co się go boją.
1:51
Mocnyć uczynek sprawił ramieniem swem, rozproszył pyszne myslą serca ich.
1:52
Stargnął mocarze z stolic, a podniósł pokorne.
1:53
Zgłodzone napełnił dobrami, a bogacze odprawił próżne.
1:54
Podparł Izraela, sługę swojego, aby pamiętał na miłosierdzie.
1:55
Jako mówił do ojców naszych, to jest do Abrahama i jego potomków na wieki.
1:56
A tak z nią mieszkała Maria, jakoby przez trzy miesiące, a potym się wróciła do domu swego.
1:57
Elżbiecie też wypełnił się czas porodzenia i urodziła syna.
1:58
Co usłyszawszy sąsiedzi i krewni jej, iż zacnie Pan użył miłosierdzia przeciw jej, radowali się z nią.
1:59
A gdy było dnia ósmego zeszli się, aby obrzezali dzieciątko i nazywali go imieniem ojca jego, Zachariaszem.
1:60
Ale odpowiedziawszy matka jego rzekła: Nie tak, aleć będzie wezwan Janem.
1:61
Tedy do niej rzekli: Żadnego nie masz w narodzie twym, coby go nazywano tym imieniem.
1:62
I ukazowali przez znaki ojcu jego, jakoby go chciał przezwać.
1:63
A on kazawszy sobie podać tablicę, napisał mówiąc: Jan jest imię jego. I dziwowali się wszyscy.
1:64
Zatym się wnet otworzyły usta jego i język jego i mówił błogosławiąc Boga.
1:65
A tak przyszedł strach na wszytki sąsiady ich, a po wszytkiej górnej krainie judzkiej rozsławione są wszytki ty słowa.
1:66
Tedy wszyscy, którzy usłyszeli, zachowywali je w sercu swojem mówiąc: I cóż to za dzieciątko będzie? A tak ręka Pańska była z nim.
1:67
Zachariasz tedy, ociec jego, napełnion jest Ducha świętego i prorokował mówiąc:
1:68
Błogosławiony Pan, Bóg izraelski, co nawiedził i odkupił lud swój.
1:69
I podniósł róg zbawienia nam w domu Dawida, służebnika swego.
1:70
Jako powiedał przez usta świętych, którzy od wieku byli, proroków swoich.
1:71
Iż nas miał wybawić od nieprzyjaciół naszych i z ręki wszytkich, którzy nas nienawidzą.
1:72
Aby użył miłosierdzia nad ojcy naszymi, a rozpomniał na testament swój święty.
1:73
I na przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, że nam to dać miał.
1:74
Iż prócz strachu, będąc z ręki nieprzyjacielskiej wybawieni, służyciechmy mu mieli.
1:75
W świętobliwości i w sprawiedliwości przed nim po wszytki dni żywota naszego.
1:76
A ty też dzieciątko! Prorokiem Nawyższego będziesz nazwane, bo pójdziesz w przód przed oblicznością Pańską, abyś gotował drogi jego.
1:77
A iżbyś podał wiadomość zbawienia ludowi jego przez odpuszczenie grzechów ich.
1:78
Dla wnętrzności miłosierdzia Boga naszego, którymi nawiedził nas latorosl z wysokości.
1:79
Aby się ukazała tym, którzy w ciemnościach i w cieniu śmierci położeni są, ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.
1:80
A tak dzieciątko ono podrastało i było umocnione Duchem i było na pustyniach, aż do onego dnia, kiedy się ukazało przed Izraelem.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Są jak straszak na polu ogórkowym, nie mówią, trzeba je nosić, bo nie mogą chodzić. Nie bójcie się ich, bo nie mogą szkodzić, lecz nie mogą też nic dobrego uczynić.
Jer 10:5

W Chrystusie

Dlatego w miejsce Chrystusa poselstwo sprawujemy, jak gdyby przez nas Bóg upominał; w miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem.
II Kor 5:20

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Dawid miał dwie siostry: Seruje i Abigail (I Kron 2:13-16).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Ale gdy się objawiła dobroć i miłość do ludzi Zbawiciela naszego, Boga, Zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego,
Tyt 3:4-5


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić