„A gdy im oznajmiłem, że łaskawa była nade mną ręka Boga, oraz o słowach, które do mnie powiedział król, rzekli: Powstańmy i budujmy! Tak wzmocnili ręce do dobrego.”

Nowa Biblia Gdańska: Księga Nehemiasza 2,18

Biblia Brzeska
Księga: 2 Księga Mojżeszowa 32:6

Tytuł oryginalny
Wtóre Księgi Mojżeszowe które zową Exodus
O Przekładzie
32:1
A gdy widział lud, iż Mojżesza z góry długo nie było, przyszli hurmem do Aarona mówiąc k niemu: Teraz już spraw nam bogi, coby nas prowadzili, abowiem z Mojżeszem mężem onem, który nas z egiptskiej ziemie wywiódł, nie wiemy co się stało.
32:2
Tedy im odpowiedział Aaron: Pozbierajcie nausznice od uszu żon, synów i córek waszych, a znieście je do mnie.
32:3
I wnet wszytek lud pozbierali nausznice złote z uszu swych, a przynieśli je do Aarona.
32:4
Które gdy odebrał z rąk ich, rozpuściwszy w ogniu sprawił cielca odlewanego, a oni rzekli: Cić są bogowie twoi o Izrael, którzy cię wywiedli z ziemie egiptskiej.
32:5
To obaczywszy Aaron postawił ołtarz przed nim, a wołał mówiąc: Jutro będzie święto Pańskie.
32:6
A tak nazajutrz wstali rano, a ofiarowali zapalone ofiary i nanieśli spokojnych ofiar, potym lud usiadł, aby jedli i pili, a zasię wstali ku igraniu.
32:7
Tedy rzekł Pan k Mojżeszowi: Idźże a zstąp na dół, abowiem lud twój coś ji z ziemie egiptskiej wywiódł, pokaził się.
32:8
Prędko się uchylili z tej drogi, któram jem rozkazał, a ulali sobie cielca, którego chwalili i ofiary jemu czynili i rzekli: Cić są bogowie twoi o Izrael, którzy ciebie wywiedli z ziemie egiptskiej.
32:9
Po wtóre rzekł Pan do Mojżesza: Widzę, iż ten lud jest twardego karku.
32:10
A tak dopuść mi, iże się gniew mój rozpali na nie, a wygładzę je, ale jednak ciebie rozmnożę w wielki naród.
32:11
Tedy Mojżesz prosząc Pana, Boga swego, mówił: Przeczże o Panie, tak się zapala popędliwość twa przeciw ludowi twemu, któryś ty tak wielką siłą, a możnością ręki twej wywiódł z ziemie egiptskiej.
32:12
A przecz żeby Egiptcjanie mówić mieli, iż zdradnie są przez cię wywiedzeni, abyś je pomordował na górach, a abyś je tak z świata wygładził? Zawścięgnisz srogości tego gniewu twego, a rozlituj się nad karaniem, które chcesz dopuścić na lud twój.
32:13
Wspomni na sługi twe, Abrahama, Izaaka i Izraela, któremeś przysiągł sam przez się, tak jem obiecując: Rozmnożę potomstwo wasze jako gwiazdy niebieskie i wszytkę tę ziemię, któram obiecał podam potomkom waszem w osiadłość wieczną.
32:14
I rozlitował się Pan nad karaniem, które on groził dopuścić na lud swój.
32:15
Potym się wrócił Mojżesz, a zszedł z góry, mając w ręku dwie tablice świadectwa, po obu stron pisane.
32:16
Które tablice były sprawione od samego Boga i pismo na nich wyrażone, było Boże pismo.
32:17
A usłyszawszy Jozue głos ludu wołającego, rzekł do Mojżesza: Słyszeć głos w namieciech ludu potykającego się.
32:18
Któremu on rzekł: Ten głos nie jest zwyciężających, ani porażonych, ale ja słyszę głos śpiewających.
32:19
Gdy tedy bliżej przychadzał ku namiotom, ujzrał cielca i tańce i rozgniewawszy się barzo, zarzucił z rąk ony tablice, a stłukł je przy końcu góry.
32:20
Potym cielca, którego oni uczynili wziął, a wrzuciwszy go do ognia spalił i w proch obrócił, a potym nań wody nalał i dał pić Izraelitom.
32:21
Zatym rzekł Mojżesz Aaronowi: Coć wżdy ten lud uczynił, iżeś ji w tak wielki grzech wprawił?
32:22
Na co mu odpowiedział Aaron: Nie gniewaj się panie, wszak i sam znasz jako to jest lud złościwy.
32:23
Mówili ku mnie: Uczyń nam bogi, coby nas prowadzili, bo z Mojżeszem, mężem onem, który nas z ziemie egiptskiej wywiódł, nie wiemy co się stało.
32:24
Na co jam jem odpowiedział: Którzy mają złoto, niech je z siebie pozbierają, które gdy oni mnie oddali, wrzuciłem je do ognia, a także się ten cielec odlał.
32:25
Widząc tedy Mojżesz lud obnażony, bo ji był złupił Aaron, ku posromoceniu ich miedzy przeciwniki ich.
32:26
Stanął w branie namiotów mówiąc: Ten, który z Panem przestawa, niech idzie ku mnie. I zbieżeli się do niego wszyscy Lewitowie.
32:27
A on rzekł do niech: Tak rozkazuje Pan, Bóg izraelski: Przypasz każdy miecz do boku swego, a idźcie przez namioty od jednej brany do drugiej, mordując każdy brata swego, przyjaciela swego i bliźniego swego.
32:28
I uczynili Lewitowie wszytko to, co jem rozkazał Mojżesz, a onego dnia zamordowali około trzech tysięcy ludu.
32:29
Tedy rzekł Mojżesz: Dzisieście poświęcili Panu ręce swoje, każdy z was nad synem i nad bratem swojem, aby wam dziś było dane błogosławieństwo.
32:30
Potym nazajutrz mówił Mojżesz do ludu: Dopuściliście się grzechu wielkiego, aleć ja wstąpię do Pana, owa go snadź ubłagam za grzech wasz.
32:31
Wrócił się tedy Mojżesz do Pana i mówił tak k niemu: Wielkiegoć się zaiste grzechu dopuścił ten lud, iż sobie poczynił złote bogi.
32:32
Ale ty, abo jem teraz racz odpuścić grzech ich, abo mnie wymaż z ksiąg twoich, któreś napisał.
32:33
Na to Pan odpowiedział Mojżeszowi: Ten, który przeciw mnie zgrzeszył, tegoć ja wymażę z ksiąg moich.
32:34
A tak odejdź teraz i wiedź tam lud, gdzie ja tobie każę, a anioł mój pójdzie przed tobą, a gdy przyjdzie dzień pomsty mojej, ja się grzechu ich pomszczę nad niemi.
32:35
Pokarał tedy Pan lud dla cielca, którego sobie uczynili przez Aarona.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Są jak straszak na polu ogórkowym, nie mówią, trzeba je nosić, bo nie mogą chodzić. Nie bójcie się ich, bo nie mogą szkodzić, lecz nie mogą też nic dobrego uczynić.
Jer 10:5

W Chrystusie

A bądźcie wykonawcami Słowa, a nie tylko słuchaczami, oszukującymi samych siebie.
Jak 1:22

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Saul tak bardzo bał się gdy chcieli uczynić go królem że schował się w tobołach tak że nie mogli go znaleźć (I Sam 10:21-22).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Piszę wam, dzieci, gdyż odpuszczone są wam grzechy dla imienia jego.
I Jan 2:12


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić