Biblia Brzeska
Księga: 2 Księga Kronik 24:24
Tytuł oryginalny
Wtóre Księgi Kroniki
Wtóre Księgi Kroniki
A był Joas w siedmi leciech, gdy królować począł i królował w Jeruzalem czterdzieści lat. A imię matki jego Sebia z Bersabee.
A zebrawszy kapłany i Lewity rzekł do nich: Idźcie do miast judzkich a wybierajcie od wszytkich Izraelczyków pieniądze ku poprawowaniu domu Boga waszego na każdy rok, a wy sami pilnie się do tego przyczyńcie. Ale tego Lewitowie pilni nie byli.
A dlategoż wezwał sobie Jojady książęcia i rzekł mu: Przecz się nie starasz, aby Lewitowie znosili z Judy i z Jeruzalemu i od zgromadzenia izraelskiego podatek ustawiony przez Mojżesza, sługę Pańskiego, na przybytek świadectwa?
Bo Atalia niezbożna i synowie jej popsowali dom Boży, a wszytki rzeczy poświęcone z domu Pańskiego obrócili na bałwany.
Przetoż król rozkazał, aby uczyniono skrzynię jednę, którą postawiono przed braną domu Pańskiego.
I obwołano w Judzie i w Jeruzalem, aby znoszono Panu podatek ustawiony od Mojżesza, sługi Bożego, na Izraelczyki na puszczy.
A byli temu radzi wszyscy przedniejszy i wszytek lud, a przynaszali i kładli do onej skrzynie, aż się wszytcy obeszli.
Tedy gdy przynosili skrzynię podług poruczenia królewskiego Lewitowie, a widzieli, iż w niej było pełno pieniędzy, przychodził pisarz królewski i przystaw kapłana przedniejszego i wysypywali z niej, a odnosili ją i stawiali na miejsce jej. A tak na każdy dzień czynili i zebrali pieniędzy barzo wiele.
Które oddał król i Jojada przystawom, którzy pilnowali robót domu Pańskiego, a oni najmowali cieśle i rzemieśniki ku oprawowaniu domu onego, k temu kowale robiące żelazem i miedzią, aby tym mocniej stał dom Pański.
A tak robili rzemieśnicy i oprawili wszytko, co było opadło, a pobudowali dom Boży, jako i pierwej i mocnie go wystawili.
A gdy go dokończyli, przynieśli ostatek pieniędzy do króla i do Jojady, a posprawowali za nie naczynia w dom Pański, naczynia ku posługowaniu, moźdzerze i łyżki i ine naczynia złote i śrebrne. A sprawowali palone ofiary ustawicznie w domu Pańskim po wszytki czasy za Jojady.
I pogrzebion jest w mieście Dawidowym miedzy królmi, abowiem się dobrze sprawował w Izraelu, przeciw Panu Bogu i przeciw kościołowi jego.
Tedy opuściwszy Pana, Boga ojców swoich, służyli po gajoch bałwanom rytym. A dlategoż gniew Pański przyszedł na Judę i na Jeruzalem prze on ich występek.
I słał Pan do nich proroki, żeby ich nawrócili do niego, którzy się przeciw nim oświadczali, ale ich oni słuchać nie chcieli.
Wzbudzony tedy Duchem Bożym Zachariasz, syn Jojady kapłana, stanąwszy przed nimi mówił do nich: Tak powieda Bóg: Przecz przestępujecie rozkazanie Pańskie, nie poszczęścić się wam, bo iżeście wy opuścili Pana, tedy też i on opuści was.
Ale oni sprzysiągszy się przeciw niemu, ukamionowali go za rozkazaniem królewskim w sieni domu Pańskiego.
I nie pamiętał Joas król na dobrodziejstwo, które jemu uczynił Jojada, ociec jego, ale zabił syna jego, który gdy umierał mówił: Niechaj to Pan obaczy a pomści się.
A gdy rok dochodził, tedy przyciągnęli z wojskiem Syrjanie przeciw niemu, a przyszli do Judy i do Jeruzalem i pomordowali wszytki przedniejsze z ludu, a wszytki ich łupy posłali królowi do Damaszku.
Chociaż wojska Syrjanów był barzo mały poczet, a wżdy Pan podał barzo wielkie wojsko w ręce ich przeto, iż opuścili Pana, Boga ojców swoich i Joasa też pokarali.
A gdy odciągnęli, zostawili go barzo w wielkich boleściach. Przeciwko któremu sprzysięgli się słudzy jego, mszcząc się krwie syna Jojady kapłana i zabili go na łożu jego, a także umarł. I pogrzebiono go w mieście Dawidowym, ale nie był pogrzebion w grobiech królewskich.
A cić są, którzy się byli sprzysięgli przeciwko niemu: Zabad, syn Semaaty Ammonitki i Jozabat, syn Semaryty Moabitki.
Ale synowie jego i wszytek podatek, który jest zebran za niego na budowanie domu Bożego, są spisane w księgach królewskich i królował po nim Amazjasz, syn jego.