Biblia Brzeska
Księga: 1 List św. Piotra 2:1
Tytuł oryginalny
List pierwszy do wszech wobec Piotra świętego apostoła
List pierwszy do wszech wobec Piotra świętego apostoła
A przeto złożywszy wszelką złość i wszelką zdradę, i obłudności, i zazdrości, i wszelakie obmowiska.
Do którego przystępując, który jest kamieniem żywym, odrzuconym od ludzi, ale u Boga wybranym i kosztownym.
Abyście i wy jako żywe kamienie byli zbudowani w dom duchowny, kapłaństwo święte, ku sprawowaniu duchownych ofiar wdzięcznych Bogu przez Jezusa Krystusa.
Przeto też zamyka się w Piśmie: Oto kładę na Syjonie kamień, który ma być położon w naprzedniejszym węgle, wybrany i kosztowny, któremu kto uwierzy, nie będzie zawstydzon.
Wam tedy jest poczciwością, którzy wierzycie, a nieposłusznym, kamień, który odrzucili budujący, ten zstał się przedniejszym u węgłu.
I kamieniem obrażenia i kamieniem zgorszenia, to jest tym nieposłusznym, którzy się obrażają słowem, ku czemu też są postanowieni.
Ale wy jesteście rodzajem wybranym, królewskiem kapłaństwem, narodem świętym, ludem, który sobie Bóg za własny poczyta, abyście przepowiedali cnoty tego, który z ciemności was wezwał ku dziwnej światłości swojej.
Którzyście niekiedy byli nie ludem, a teraz jesteście ludem Bożym; którzyście niekiedy miłosierdzia nie dostąpili, a terażeście miłosierdzie otrzymali.
Namilejszy! Proszę jako przychodniowie i cudzoziemcy powściągajcie się od pożądliwości cielesnych, które walczą przeciwko duszy.
A niech będzie obcowanie wasze poczciwe miedzy pogany, aby w tym, co mówią przeciwko wam jako złoczyńcam, z dobrych uczynków, które by obaczyli, chwalili Boga w dzień nawiedzenia swego.
Choć przełożonym, jako tym, którzy od niego posłani bywają tak na pomstę złoczyńców, jako ku chwale tych, którzy dobrze czynią.
Abowiem to jest rzecz wdzięczna, jesli kto dla sumnienia Bożego cierpi frasunki, będąc niesłusznie utrapiony.
Bo co za chwała jest, jeslibyście cierpieli, gdy grzesząc bywacie policzkowani? Ale jesli dobrze czyniąc przedsię ciężkości cierpicie, toć jest wdzięczna rzecz u Boga.
Gdyż na to jesteście wezwani, boć i Krystus cierpiał za nas, zostawując nam naukę, abychmy nasladowali stóp jego.
Któremu gdy złorzeczono, nie oddawał złorzeczeństwa, gdy cierpiał, nie groził, ale poruczył pomstę temu, który sprawiedliwie sądzi.
Który grzechy nasze nosił w ciele swoim na drzewie, abyśmy będąc umarłymi grzechom w sprawiedliwości żyli, którego siniałymi razy uzdrowieni jesteście.
Abowiemeście byli jako owce błąkające się; ale teraz jesteście nawróceni do pasterza i dozorce dusz waszych.