Biblia Brzeska
Księga: 1 Księga Kronik 27:1

Pierwsze księgi kroniki które też paralipomenon zową
Także synowie izraelscy według liczby swej, to jest przedniejszy z domów, rotmistrze i setnicy i namiestnicy ich, służyli królowi we wszytkich potrzebach wedle pożytków swoich, a odchadzali i przychadzali na każdy miesiąc przez rok, a w każdym poczcie było ludu dwadzieścia i cztery tysiące.
Jesboam, syn Zabdielów, był przełożonem pocztu pierwszego przez pierwszy miesiąc, a pod jego poruczeństwem było ludu dwadzieścia i cztery tysiące.
Dodiasz Ahohytczyk był przełożonem nad drugiem pocztem miesiąca drugiego, a w jego hufie był po nim przedniejszy Macellot, pod tegoż poruczeństwem było ludu dwadzieścia i cztery tysiące.
Trzeciego hufu na trzeci miesiąc był przełożonem Banajasz, syn Jojady, nawyższego kapłana, w którego poruczeństwie było ludu dwadzieścia i cztery tysiące.
Ten Banajasz był nazacniejszym miedzy trzemidziesiąt, nad któremi był przełożonem, a po nim w jego hufie był namiestnikiem Amizadab, syn jego.
Czwarty czwartego miesiąca był Asael, brat Joabów, a namiestnikiem jego był Zabadiasz, syn jego, który w swym hufie miał też ludu dwadzieścia i cztery tysiące.
Piąty rotmistrz miesiąca piątego był Samaot Jezrahytczyk, w którego hufie było ludu cztery a dwadzieścia tysięcy.
Szósty miesiąca szóstego był Hyra, syn Akcesów Tekuitczak, w którego hufie było cztery a dwadzieścia tysięcy.
Siódmy miesiąca siódmego był Heles Falonitczyk z synów Efraim, który w swym hufie miał ludu dwadzieścia i cztery tysiące.
Ósmy miesiąca ósmego był Sobochaj Husatczyk, który poszedł z Zacharytów, a w tego hufie ludu było cztery i dwadzieścia tysięcy.
Dziewiąty miesiąca dziewiątego był Abiezar Anatotczyk z synów Jemini, w którego hufie było cztery i dwadzieścia tysięcy.
Dziesiąty miesiąca dziesiątego był Maharaj Netofatczyk, który poszedł z Zacharytów, a w którego hufie było cztery i dwadzieścia tysięcy.
Jedenasty miesiąca jedenastego był Banajasz Faratoński z synów Efraim, w którego hufie było cztery a dwadzieścia tysięcy.
Dwunasty miesiąca dwunastego był Holdaj Netofatczyk z domu Otonielowego, w którego poczcie było ludu dwadzieścia i cztery tysiące.
Nad to ini nad pokoleniem izraelskim byli przełożonemi. Nad Rubenity był książęciem Eliezer, syn Zechri. Nad Symeończyki Safatiasz, syn Maacha.
Nad Efraimity Ozeasz, syn Ozazjaszów; a nad połowicą pokolenia Manassesowego Joel, syn Fadajaszów.
Nad drugą połowicą pokolenia Manassesowego w Galaadzie Jaddo, syn Zachariaszów; a nad Baniamity Jasjel, syn Abnerów.
A nie wziął Dawid w liczbę ich żadnego, co by miał mniej dwudziestu lat. Abowiem Pan był powiedział, iż miał rozmnożyć syny izraelskie jako gwiazdy niebieskie.
I począł był liczyć Joab, syn Sarwie, ale nie dokończył, dlaczego przyszedł gniew na Izraelczyki i nie weszła ta liczba miedzy iną liczbę spraw spisanych w kronice króla Dawida.
Nad skarby też królewskiemi był przełożonym Azmot, syn Abielów, a nad skarby, które były w polach, w mieściech, we wsiach i po zamkach, był Jonatan, syn Ozjaszów.
Nad sady oliwnemi i sykomorowemi, które są w polach, był Balanan Gederytczyk, a nad komorami oliwnemi Joas.
Nad wołmi, które pasiono w Saron, Setraj Saronitczyk; a nad wołmi po dolinach Safat, syn Adlajego.
Jonatan zasię, stryj Dawidów, był panem radnym, człowiek mądry i uczony w zakonie, tak sam, jako i Jehiel, syn Hachamony, z syny królewskiemi.