Biblia Brzeska
Księga: 1 Księga Kronik 12:1

Ci też są, co przyszli ku Dawidowi do Sycelega, gdy się jeszcze krył przed Saulem, synem Cysowym, a ci byli ludzie mężni, co go ratowali czasu boju.

Ćwiczeni z łuki a ciskając kamieńmi, tak prawą ręką, jako i lewą i także z łuku strzelając, z braciej Saulowych z Beniamin.

Był przedniejszym Ahiezer i Joas, synowie Sammaa Gabaatczyka i Jazjel i Falet, synowie Azmota i Baracha i Jehu Anatotczyk.

I Smajasz też z Gabaon, człowiek rycerski miedzy trzemidziesiąt i nad trzemidziesiąt. A Jeremiasz i Jehezjel i Johannan i Jezabad Gaderotczyk.

Eluzaj i Jerymot, Baaliasz, Samariasz i Safatiasz Harufitczyk.

Elkana Jesjasz, Azareel, Joezer i Jesbaam z Karchymu.

Joela też i Zabadiasz, synowie Jeroboamowi z Gedor.

Przytym z Gadytów uciekli byli do Dawida, gdy się krył na puszczy, ludzie mężni i waleczni, noszący tarcz i drzewo, a oblicza ich były jako lwie i prędcy po górach jako sarny.

Ezer, ten był przedniejszy, Obdiasz wtóry, a Eliab trzeci.

Masmana czwarty, a Jeremiasz piąty.

Eti szósty, a Eliel siódmy.

Johanan ósmy, a Elzebad dziewiąty.

Jeremiasz dziesiąty, a Machbanaj jedennasty.

A cić są przedniejszy hetmani wojska Gadytów, mniejszy nad stem, a więcszy nad tysiącem.

Cić też są, którzy przeszli Jordan miesiąca pierwszego, gdy on wylewał nad wszytki brzegi swoje i wygnali wszytki mieszkające w dolinach ku wschodu i ku zachodu.

Nad to przyszli niektórzy z synów Beniamin i z Juda, aż do miejsca obronnego ku Dawidowi.

Ku którym wyszedł Dawid i mówił do nich: Jeśliżeście przyszli do mnie dla pokoju, abyście mię ratowali, tedy serce me społu przystanie do was, ale jeśliście do mnie na zdradzie przyszli, z strony nieprzyjaciół moich, gdyżem ja żadnej złości nie winien, niech to Bóg ojców waszych obejrzy a zemści się tego.

Tedy Amazjasza, książę nad trzemidziesiąt, ruszył Duch, iż rzekł: Twoiciechmy, o Dawidzie! Aza z tobą przestawamy synu Izajów, mir, pokój tobie i pokój pomocnikom twoim, gdyżci Bóg twój pomaga. A także je przyjął Dawid, a postanowił książęty nad hufem.

Nad to niektórzy z pokolenia Manassesowego uciekli też ku Dawidowi, gdy ciągnął z Filistyny na wojnę przeciw Saulowi, ale im nie był na pomocy, gdyż książęta filistyńskie wszedszy w radę odesłali go mówiąc: Iż ten z głowami naszemi uciecze do Saula, pana swego.

A tak, gdy szedł do Sycelega, uciekli k niemu niektórzy z Manasse: Ednas, Jozabad, Jedyhel, Michael, Jazabad, Eliu, Salaty, hetmani nad tysiącami w Manasse.

A cić byli Dawidowi na pomocy przeciwko onemu hufowi, abowiem byli wszytko ludzie mężni i przedniejszy w onym wojsku.

I przybywało ich na każdy dzień Dawidowi na ratunek, aż ich był wielki poczet jako wojska Bożego.

Tać tedy jest liczba przedniejszych i gotowych ku bojowi, którzy przyszli ku Dawidowi do Hebron, aby mu podali królestwo Saulowe wedle słów Pańskich.

Z synów Juda, ci co tarcz i drzewa nosili, było sześć tysięcy i ośmset ludzi gotowych ku bojowi.

Z synów Symeon, ludzi mężnych walecznych, siedm tysięcy i sto.

Z synów Lewi, cztery tysiące i sześć set.

A z Jojadą, który był przedniejszym z synów Aaronowych, było trzy tysiące i siedm set ludu.

Sadok, też młodzieniec mężny rycerz; i z domu ojca jego przedniejszych było dwadzieścia i dwoje.

A z synów Banjaminowych, braciej Saulowych, było trzy tysiące ludu, abowiem jeszcze więcsza część ich strzegli domu Saulowego.

Z synów też Efraim było dwadzieścia tysięcy i ośmset ludu godnego ku bojowi i mężów sławnych tych w domiech narodów ich.

A z połowice pokolenia Manassytów było ośmnaście tysięcy, którzy byli naznaczeni mianowicie, aby przyszli a postanowili Dawida królem.

Także z synów Izascharowych, ludzi godnych, którzy umieli rozeznać czasy, tak iż wiedzieli, co kiedy Izrael począć miał, było książąt ich dwieście, na których radzie przestawali ich bracia.

A z Zabulonitów, którzy chodzili na walki, a byli biegłemi około wszytkich przypraw wojennych, było pięćdziesiąt tysięcy gotowych w szyku, a z statecznym sercem.

A z Naftalimitów było przedniejszych tysiąc, a z nimi było inych z tarczami i z drzewy trzydzieści i siedm tysięcy.

Z pokolenia też Dan, ludu godnego ku bojowi, było ośm a dwadzieścia tysięcy i sześć set.

Także z Asser wyszło ludu rycerskiego z szykowanego ku potkaniu, czterdzieści tysięcy.

K temu z za Jordania, z Rubenitów, Gadytów i z połowice pokolenia Manassesowego, ludu wszytkiego z przyprawami wojennemi było sto i dwadzieścia tysięcy.

A ten wszytek lud rycerski i sprawiony ku boju, ściągnęli się do Hebron z całym sercem, aby postanowili Dawida królem nad wszytkim Izraelem, k temu też iny wszytek lud izraelski przychylili się do tego jednostajnem sercem, aby obrali Dawida królem.

I byli tam przy Dawidzie przez trzy dni jedząc i pijąc, abowiem im byli dosyć nagotowali wszytkiego bracia ich.

Także też i sąsiedzi ich aż do Izaschar, Zabulon i Neftali przynosili chleby na oślech, na wielbłądziech i na mulech i na wolech i potrawy, mąki, figi, rozynki, wino, oliwę, wołów też i owiec barzo wiele. Abowiem się weselili wszyscy Izraelczycy.