Wyszukiwanie
Tytuł oryginalnyPierwsze Księgi Królewskie które są trzecie według Łacinników
1I oznajmił Achab Jezabel wszytko co uczynił Eliasz, iż prawie wszytki proroki pomordował mieczem. 2A tak Jezabel wyprawiła posła ku Eliaszowi z temi słowy: Niechać się tak nade mną pomszczą bogowie, jako ja jutro o tym czasie nie odejmę zdrowia twego tak, jako jednego z onych. 3To gdy wyrozumiał Eliasz, szedł gdzie się mu zdało, a przyszedł do Bersabee, które było w Juda i zostawił tam sługę swego. 4A sam szedł przez puszczą cały dzień, a siadł pod drzewem jałowcowym żądając, aby mógł umrzeć a mówiąc: Już dosyć o tym Panie weźmiż duszę moję, bociem ja nie jest lepszy nad ojce swoje. 5Potym się układszy, usnął pod onem jałowcem, a oto na ten czas tknął go anioł i rzekł ku niemu: Wstań, a jedz. 6A gdy się obejzrał, oto w głowach jego był chleb pieczony miedzy zarżowiem i z czaszą wody. A tak jadł i pił i układł się po wtóre. 7Potym się wrócił anioł Pański ku niemu drugi raz, a tknął go tak mówiąc: Wstań, a jedz, abowiem masz daleką drogę. 8A tak wstawszy jadł i pił, a szedł posiliwszy się pokarmem przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy, aż do Horeb, góry Bożej. 9I wszedł do jaskiniej i przenocował tam, a Pan mówił tak do niego: Cóż tu czynisz Eliaszu? 10Który odpowiedział: Chutliwiem się zastawował o Pana, Boga zastępów, abowiem synowie izraelscy złamali przymierze twoje, ołtarze twe popsowali, a proroki twoje pomordowali mieczem, tylko żem ja sam został i to szukają tego, jakoby mogli odjąć zdrowie moje. 11Tedy on rzekł: Wynidź, a stań na górze przed Panem, abowiem oto Pan przechodzi, a wiatr wielki i mocny podwracający góry i łamiący skały przed nim, ale Pan nie był w onym wietrze. Za onym wiatrem było drżenie ziemie, ale Pan nie był w nim. 12A za drżenim ziemie ogień, lecz i w ogniu Pan nie był, a zasię za ogniem głos cichy i lekki. 13To gdy usłyszał Eliasz zakrył płaszczem oblicze swoje, a wyszedszy stanął w dziurze jaskiniej. A oto usłyszał głos mówiący ku niemu: Co tu czynisz Eliaszu? 14A on odpowiedział: Chutliwiem się zastawował o Pana, Boga zastępów, abowiem synowie izraelscy złamali przymierze twoje, popsowali ołtarze twoje i proroki twoje pomordowali mieczem, tak iż jednom ja sam został i to czyhają na me zdrowie, jakoby mi je odjąć mogli. 15Tedy rzekł Pan ku niemu: Wróć się w swą drogę na puszczą do Damaszku, a gdy tam przyjdziesz, pomaż Hazaela na królestwo syryjskie. 16A zasię Jehu, syna Namsy, pomaż na królestwo izraelskie, potym Elizeusza, syna Safatowego z Abelmehula, pomaż na urząd prorocki po sobie. 17I przyjdzie ku temu, że który ujdzie od miecze Hazaelowego, zabije go Jehu, a który ujdzie miecza Jehu, zabije go Elizeusz. 18I zachowam sobie w Izraelu siedm tysięcy ludzi, którzy się nie kłaniali przed Baalem i których usta go nie całowały. 19A tak on odszedszy stamtąd, nalazł Elizeusza, syna Safatowego, orzącego dwiemanaście par wołów, a sam był przy dwunastej. Tam gdy do niego Eliasz przyszedł, wrzucił nań płaszcz swój. 20Który zostawiwszy woły, bieżał za Eliaszem i tak mówił: Proszę, niechaj pocałuję ojca swego i matkę swą, a pójdę za tobą. Któremu rzekł: Idź, a zasię się wróć, abowiem obacz co ciem uczynił. 21A tak wróciwszy się od niego, wziął parę wołów i zabił je, a przy naczyniu płużnym nawarzył mięsa i dał jeść ludowi, a stamtąd wstawszy, szedł za Eliaszem i służył mu.
Porównaj werset ...
Schowek
Kopiuj werset
Zaznacz / Odznacz
Zaznacz wszystkie
Odznacz wszystkie
Link do wersetuNawigacja
Wczytywanie listy ksiąg ...Nie bój się! - Werset na dziś
Wersety o pokoju na 365 dni w roku!
W Chrystusie
Usprawiedliwieni tedy z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa,
Rzym 5:1
Rzym 5:1
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
Obietnice Boże
Przeto i my, mając około siebie tak wielki obłok świadków, złożywszy z siebie wszelki ciężar i grzech, który nas usidla, biegnijmy wytrwale w wyścigu, który jest przed nami, Patrząc na Jezusa, sprawcę i dokończyciela wiary, który zamiast doznać należytej mu radości, wycierpiał krzyż, nie bacząc na jego hańbę, i usiadł na prawicy tronu Bożego.
Hebr 12:1-2
Hebr 12:1-2
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."
Szukaj w dialogach Beta
Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.
Czy napewno chcesz wykonać tę operację ?